Kabriolet to najpopularniejsze obecnie otwarte nadwozie, które przeznaczone jest do przewozu 4 lub 5 osób. Wyposażone w dwoje drzwi, miękki składany dach i opuszczane szyby boczne. Konstrukcja dachu, wraz z jego szkieletem, po złożeniu mieści się za tylnymi siedzeniami i wpływa na zmniejszenie przestrzeni bagażowej. Wielowarstwowy dach jest usztywniony i ocieplany, co umożliwia całoroczną eksploatację samochodu, niezależnie od warunków atmosferycznych. W droższych modelach dach składany jest za pomocą mechanizmu o napędzie elektrycznym lub elektrohydraulicznym. W celu poprawy bezpieczeństwa w niektórych pojazdach z nadwoziami typu kabriolet stosowane są specjalne pałąki ochronne.

Typ nadwozia powstały z nadwozia zamkniętego, który wyróżnia się zastosowaniem miękkiego zwijanego (lub składanego) dachu o szerokości ograniczonej bocznymi belkami nadokiennymi. Jest to rozwiązanie tańsze od kabrioletu. Drzwi boczne w tym nadwoziu są takie same jak w nadwoziu zamkniętym. Pierwsze nadwozia tego typu powstały w latach 30-tych XX wieku, a aktualnym przykładem jest Fiat 500 C.

Kadłub jest jednolitym elementem pełniącym funkcję szkieletu (korpusu), do którego mocowane są ruchome i nieruchome części silnika. Kadłub silnika jest wykonany jako skomplikowany odlew z żeliwa lub stopu aluminium.

Nadwozie jest skomplikowaną przestrzenną konstrukcją spełniającą wiele funkcji. Do najważniejszych należą funkcje: użytkowa (przewóz osób i bagażu), techniczna (nośna, bezpieczeństwo) oraz estetyczna. Nadwozie kompletne składa się z kilkuset części i stanowi 40 - 45 % masy własnej samochodu osobowego. Istnieje duża różnorodność w zakresie jego konstrukcji i stosowanych materiałów. We wcześniejszym okresie nadwozia mocowano na ramach nośnych, obecnie dominuje konstrukcja samonośna. Czasami stosowana nazwa karoseria jest transformacją określenia francuskiego.

Nazwa kąta określającego największe pochylenie rampy (lub innej przeszkody terenowej), na którą może wjechać pojazd bez zaczepienia o nią dolną częścią podwozia (lub nadwozia). Wielkość tego kąta ma duże znaczenie dla pojazdów terenowych.

Nazwa kąta określającego największe pochylenie rampy (lub innej przeszkody terenowej), na którą może wjechać pojazd bez zaczepienia o nią dolną częścią podwozia (lub nadwozia). Wielkość tego kąta ma duże znaczenie dla pojazdów terenowych.

Katalizator (a ściślej konwerter katalityczny) jest urządzeniem, którego zadaniem jest ograniczenie emisji szkodliwych dla środowiska naturalnego składników gazów spalinowych, powstających w wyniku pracy silnika spalinowego. Wymagania przepisów w zakresie ochrony środowiska są systematycznie zaostrzane, co zmusza producentów samochodów do stosowania coraz bardziej skomplikowanych (i droższych) rozwiązań. Różnice w składzie paliwa i sposobie jego spalania powodują potrzebę użycia różnych katalizatorów dla silników o zapłonie iskrowym i zapłonie samoczynnym.

Podczas pracy silnika ZI wydzielają się szkodliwe dla środowiska składniki spalin. W celu ograniczenia ich emisji do atmosfery stosuje się katalizator, który wbudowany jest w układ wydechowy samochodu. Najbardziej skuteczne są obecnie tzw. regulowane katalizatory trójfunkcyjne, które neutralizują trzy szkodliwe składniki spalin. Spaliny przepływają przez kanaliki rdzenia katalizatora, gdzie zachodzą reakcje utleniania węglowodorów (HC) i tlenku węgla (CO) oraz redukcji tlenków azotu (NOx). Stosowane są katalizatory zarówno z rdzeniem ceramicznym jak i metalowym.

Podczas pracy silnika ZI wydzielają się szkodliwe dla środowiska składniki spalin. W celu ograniczenia ich emisji do atmosfery stosuje się katalizator, który wbudowany jest w układ wydechowy samochodu. Najbardziej skuteczne są obecnie tzw. regulowane katalizatory trójfunkcyjne, które neutralizują trzy szkodliwe składniki spalin. Spaliny przepływają przez kanaliki rdzenia katalizatora, gdzie zachodzą reakcje utleniania węglowodorów (HC) i tlenku węgla (CO) oraz redukcji tlenków azotu (NOx). Stosowane są katalizatory zarówno z rdzeniem ceramicznym jak i metalowym..

Kategorie handlowe (zwane także sektorami) są wynikiem podziału ogółu samochodów osobowych dostępnych na rynku na mniejsze grupy pojazdów, które mają pewne wspólne cechy użytkowe. Aktualnie stosowany w Europie podział ukształtował się w połowie lat siedemdziesiątych, ale jest on ciągle aktualizowany. Ze względu na duże zróżnicowanie budowy samochodów wprowadzono podział na 10 podstawowych kategorii oznaczonych kolejnymi literami alfabetu. Pierwsze sześć kategorii grupuje pojazdy z typowymi nadwoziami lecz o różnych długościach. Dalsze kategorie mieszczą samochody o określonych cechach użytkowych (kombi, terenowe itp.). Niektóre z tych kategorii podzielone są jeszcze na podkategorie.

Nazwa firmowa syntetycznego włókna organicznego. Włókno to zostało opracowane przez koncern chemiczny Du Pont w 1965 roku. Cechuje się wysoką wytrzymałością, odpornością cieplną i stabilnością wymiarów, co w połączeniu z małą masą własną spowodowało, że znalazło wiele zastosowań, także w budowie samochodów.

marka samochodów - zobacz Katalog samochodów seryjnych - KIA

Nowe rozwiązanie koła kierownicy, w którym umieszczono dodatkowe przyciski lub przełączniki służące do realizacji różnych funkcji podczas jazdy. Umieszczenie tych elementów w pobliżu wieńca (zwykle w poziomych ramionach) umożliwia ich obsługę bez odrywania rąk od kierownicy.

Jednostka układu SI stosowana do rozliczania pobranej energii elektrycznej z sieci (np. podczas ładowania baterii pojazdów elektrycznych) oraz do określania pojemności akumulatorów trakcyjnych i oceny zużycia "paliwa" przez pojazdy z napędem elektrycznym.

Jedno z najstarszych rozwiązań układu napędowego samochodu. Charakteryzuje się wzdłużnym umieszczeniem silnika w przedniej części pojazdu i przekazywaniem napędu na tylną oś. Mimo pewnej utraty popularności jest nadal stosowany w niektórych pojazdach luksusowych np. BMW, Mercedes Benz czy Lexus.

Koń Mechaniczny - jednostka mocy stosowana w nieaktualnym układzie jednostek MKS, ale dość powszechnie nadal używana branży motoryzacyjnej. Koń Mechaniczny jest mniejszą jednostką niż obecnie używany kilowat - przelicznik wynosi 1 KM = 0,736 kW

Kolumną kierownicy nazywa się zespół elementów niezbędnych do przekazania ruchu obrotowego z kierownicy do przekładni kierowniczej. W skład najprostszej kolumny kierownicy wchodzi wał kierownicy oraz obudowa wału. Wymogi bezpieczeństwa wymusiły również na producentach wprowadzenia rozwiązań uniemożliwiających przemieszczanie się kierownicy do środka przestrzeni pasażerskiej w przypadku kolizji. Kolumny kierownicze nowoczesnych samochodów mogą być wyposażone dodatkowo w regulację położenia kierownicy oraz w układ wspomagający, zmniejszający siłę rąk niezbędną do skręcenia kół.

Ogólne określenie zespołu składającego się z obręczy i zamontowanego na niej ogumienia.

Niemieckie określenie typu nadwozia o uniwersalnym charakterze. Kadłub tego nadwozia ma budowę zamkniętą i sylwetkę o formie dwubryłowej, z wydłużoną linią dachu i ze zwiększonym zwisem tylnym. Wnętrze wyposażone jest w dwa lub (rzadziej) trzy rzędy siedzeń. Po złożeniu tylnych siedzeń powstaje zwiększona przestrzeń bagażowa o płaskiej podłodze. W tylnej ścianie znajduje się duży otwór umożliwiający załadunek bagażu oraz jednolita lub dzielona pokrywa obejmująca okno tylne, zwana potocznie tylnymi drzwiami. Ten typ nadwozia we Francji nazywany jest Break, a w krajach anglojęzycznych Station Wagon. Prawidłowa polska nazwa to nadwozie uniwersalne.

Niewielka przestrzeń we wnętrzu silnika ograniczona wewnętrzną powierzchnią głowicy oraz powierzchnią denka tłoka w jego górnym położeniu. W tej przestrzeni inicjowany jest proces spalania mieszanki paliwowo-powietrznej. Stosowane są zarówno komory spalania zwarte (jednolite) jak i dzielone, w starszych silnikach ZS (zwykle na dwie części mające wąskie połączenie).

Pokrywa wykonana z tworzywa o nazwie bakelit, w której umieszczone są metalowe styki służące do połączenia z przewodami wysokiego napięcia. Styk centralny doprowadza napięcie z cewki zapłonowej a styki boczne łączą się z przewodami prowadzącymi do poszczególnych świec zapłonowych w odpowiedniej kolejności.

Kilowat - jednostka mocy stosowana w aktualnie obowiązującym międzynarodowym układzie jednostek SI. Kilowat jest większą jednostką niż wcześniej używany KM - przelicznik wynosi 1 kW = 1,36 KM

Kilowatogodzina - jednostka układu SI stosowana do rozliczania pobranej energii elektrycznej z sieci (np. podczas ładowania baterii pojazdów elektrycznych) oraz do określania pojemności akumulatorów trakcyjnych i oceny zużycia "paliwa" przez pojazdy z napędem elektrycznym.