Logo Auto-era
Logo Auto-era

Katalog samochodów seryjnych

FIAT 500 TOPOLINO (1936-1955)

Logo FIAT 500 TOPOLINO

Po wielkim kryzysie ekonomicznym, w połowie lat trzydziestych w Europie pojawiło się zapotrzebowanie na małe i tanie samochody osobowe. Konstruktorzy Fiata opracowali różne koncepcje małego samochodu o prostej budowie, ale ostatecznie zwyciężyła koncepcja klasycznego układu napędowego i nadwozia opartego na ramie.

Produkcja tego pojazdu, który nosił fabryczne oznaczenie liczbą 500, ruszyła w Turynie w 1936 roku. Samochód szybko zdobył popularność, a z racji małych wymiarów i obłych kształtów nadwozia nazywano go pieszczotliwie "Topolino" czyli "Myszką". Dwudrzwiowe nadwozie mieściło we wnętrzu dwie osoby, a za fotelami była przestrzeń bagażowa dostępna tylko od strony wnętrza. Koło zapasowe umieszczono na zewnątrz tylnej części nadwozia. Do produkcji skierowano zarówno nadwozia zamknięte jak i kabriolimuzyny z brezentowym składanym dachem. Trzecią wersją był dostawczy furgonik z odmienną tylną częścią nadwozia i tylnymi drzwiami otwieranymi na bok.

Do napędu zastosowano czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności skokowej niemal 600 cm3 wyposażony w dolnozaworowy rozrząd. Umieszczono go przed osią przednią, a tuż za nim znajdowała się chłodnica. Napęd na tylne koła przekazywany był poprzez czterobiegową skrzynię przekładniową i jednoczęściowy wał napędowy. Elementami resorującymi były resory piórowe, z przodu jeden półeliptyczny poprzeczny, a z tyłu dwa ćwierćeliptyczne wzdłużne.

W 1938 roku zmieniono zawieszenie tylnego mostu napędowego. Zastosowano wzdłużne resory półeliptyczne i odpowiednio zmieniono ramę. Produkcję tych pojazdów prowadzono aż do 1948 roku, a ogółem wykonano ich około 110 tysięcy.

Wiosną 1948 roku przeprowadzono następną modernizację tych pojazdów i jednocześnie wprowadzono oznaczenie 500 B. Od tego czasu starsze modele nazywano 500 A. Modernizacja dotyczyła głównie silnika. Zastosowano nową głowicę i górnozaworowy układ rozrządu, co przyczyniło się do wzrostu osiągów. Wzmocniono także hamulce. Nowością było wprowadzenie do produkcji czteroosobowego nadwozia o nazwie Belvedere, bazującego na trzydrzwiowym furgoniku. Samochody typu 500 B produkowano tylko do 1949 roku, a wykonano ich około 21 tysięcy.

W 1949 roku wprowadzono do produkcji model 500 C, ze zmodernizowanym nadwoziem. Przednia i tylna część nadwozia uległa znacznym zmianom. Z przodu pojawiła nowa atrapa w układzie poziomym, a lampy zostały "wtopione" w błotniki. Wprowadzono także jednolitą pokrywę silnika oraz zderzaki. Nowością było wówczas zastosowanie ogrzewania wnętrza ciepłym powietrzem pobieranym zza chłodnicy.

Produkcję tych samochodów zakończono w 1955 roku, a ogółem powstało około 376 tysięcy tych pojazdów. Należy wspomnieć, że samochody te montowano w Austrii, Niemczech, a także w Polsce przed wybuchem II Wojny Światowej. Regularną produkcję prowadzono we Francji w zakładach SIMCA.

Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO
Miniatura FIAT 500 TOPOLINO

Wszelkie prawa zastrzeżone - AUTO-ERA - 2002-2024