Końcem 1975 roku uruchomiono produkcję drugiej generacji samochodów Taunus TC, ale ich sprzedaż ruszyła początkiem następnego roku. Zachowano dotychczasową koncepcję konstrukcyjną. Wykorzystano tą samą płytę podłogową i większość zespołów podwoziowych, ale nadwozia zostały nieco wydłużone. W ofercie firmy pozostały trzy nadwozia, gdyż zrezygnowano z dalszej produkcji wersji coupe. Funkcję modelu sportowego w gamie europejskiej przejął z powodzeniem samochód o nazwie Capri. Sylwetka była podobna, ale kształty stały się bardziej wyraziste. Dach był bardziej płaski, a szyby zostały powiększone. Zrezygnowano też z charakterystycznego wybrzuszenia na centralnej części wlotu powietrza i na pokrywie silnika. Większe lampy przednie zostały zintegrowane z kierunkowskazami. Pod przednim zderzakiem pojawił się niewielki spoiler. Na tylnych słupkach wprowadzono wywietrzniki, a zespolone lampy tylne miały większą powierzchnię.

Do gamy jednostek napędowych dołączył czterocylindrowy silnik rzędowy o pojemności skokowej 2,0 dm3.

Zakończenie produkcji samochodów drugiej generacji nastąpiło w sierpniu 1979 roku.