Czwarta generacja samochodów Grand Cherokee debiutowała oficjalnie podczas Salonu Samochodowego w Nowym Jorku w 2009 roku, ale na rynku amerykańskim pojawiła się w połowie 2010 roku. Do Europy trafił dopiero pod koniec tegoż roku. Ogólna koncepcja konstrukcyjna pojazdu została zachowana. Nowe nadwozie o nieco złagodzonych krawędziach otrzymało zwiększony rozstaw osi. Zwiększono także rozstaw kół obu osi.

Początkowo do produkcji wdrożono dwie benzynowe wersje silnikowe. Model bazowy otrzymał zupełnie nowy silnik w układzie V6 (Pentastar) o pojemności skokowej 3,6 dm3. Drugą jednostką napędową był silnik Hemi V8 o pojemności 5,7 dm3. Oba współpracowały z pięciobiegowymi automatycznymi skrzyniami przekładniowymi. Nowością było zastąpienie sztywnego tylnego mostu niezależnym zawieszeniem wielowahaczowym. Opcjonalnie dostępne było pneumatyczne zawieszenie z regulacją wielkości prześwitu.

Wiosną 2011 roku rodzina tych pojazdów powiększyła się o model napędzany silnikiem Diesla w układzie V6, o pojemności 3,0 dm3, pochodzącym z włoskiej firmy VM. Silnik ten oferowano w dwóch wersjach o zróżnicowanych osiągach. Jesienią 2011 roku dołączyła wersja SRT8 z benzynowym silnikiem V8 o pojemności 6,4 dm3.

W lipcu 2013 roku rodzina ta została poddana modernizacji. W ramach face-liftingu zmieniła się przednia część nadwozia oraz tylne lampy. Wszystkie wersje silnikowe otrzymały nowe automatyczne skrzynie przekładniowe o ośmiu biegach, co przyczyniło się do zmniejszenia zużycia paliwa.