W trakcie prac rozwojowych zdecydowano o zwiększeniu długości pojazdu do 3,57 m. Jednobryłowe nadwozie typu hatch-back miało pięcioro drzwi i mieściło 5 osób. Konstrukcja siedzeń umożliwiała wiele kombinacji ich ustawienia, co zwiększało funkcjonalność pojazdu. Samochód ten był pierwszą konstrukcją firmy DaimlerChrysler mającą napęd przedni i poprzecznie zabudowany zespół napędowy. Początkowo do sprzedaży skierowano samochody z silnikami benzynowymi o pojemności skokowej 1,4 i 1,6 dm3.

Po wypadku przewrócenia się pojazdu podczas tzw. próby łosia w Szwecji firma wstrzymała sprzedaż i przeprowadziła modernizację zespołów podwoziowych oraz układ ESP. Wprowadzone zmiany podnosiły poziom bezpieczeństwa czynnego i poprawione samochody wróciły na rynek w 1998 roku. W tym samym roku wprowadzono jeszcze dwie dalsze wersje z silnikami Diesla o pojemności 1,7 dm3, wyposażone w bezpośredni wtrysk paliwa.

W następnym roku skierowano do sprzedaży najbardziej dynamiczną wersję tego modelu napędzaną silnikiem o pojemności skokowej 1,9 dm3. Napęd na koła przednie przenoszony był poprzez mechaniczne lub automatyczne skrzynie przekładniowe.

Na genewskim Salonie Samochodowym w marcu 2001 roku przedstawiono zmodernizowaną i powiększoną rodzinę tych pojazdów. Po operacji face-lifting zmienił się wlot powietrza, lampy i zderzaki oraz elementy wnętrza.

Zmodernizowano także oba turbodoładowane silniki Diesla w kierunku zwiększenia osiągów.

Nowością było wprowadzenie wersji o wydłużonym nadwoziu. Rozstaw osi oraz długość całkowita została zwiększona o 17 cm, co spowodowało poprawę warunków jazdy dla pasażerów tylnych siedzeń i zwiększenie przestrzeni bagażowej.

Nowością 2002 roku jest usportowiona wersja A 210 Evolution wyposażona w silnik o pojemności powiększonej do 2,1 dm3.

Zakończenie produkcji pojazdów pierwszej generacji nastąpiło w 2004 roku, a ogółem wyprodukowano ponad 1,1 mln tych samochodów.