Późną jesienią 1993 roku wprowadzono na rynek drugą generację Omegi. Ogólna koncepcja konstrukcyjna nie uległa zmianie. Nowe nadwozia miały bardziej obłe kształty, ale rozstaw osi pozostał bez zmian. Wzmocnienia nadwozia i bogatsze wyposażenie spowodowało wzrost masy własnej o około 100 kg.

Wprowadzono nowe silniki z rodziny Ecotec. Były to jednostki czterocylindrowe o pojemności skokowej 2,0 dm3 oraz silniki w układzie V6 o pojemności 2,5 oraz 3,0 dm3. Również nowy był silnik o pojemności 2,5 dm3 pochodzący z firmy BMW.

W 1997 roku gamę silników powiększono o własny, turbodoładowany silnik Diesla o pojemności 2,0 dm3.

Na Salonie Samochodowym we Frankfurcie n/Menem w 1999 roku zaprezentowano zmodyfikowaną rodzinę Omegi. Face-lifting objął przednią i tylną część nadwozia. Jego długość całkowita zwiększyła się o 90 mm.

Gamę silników powiększono o benzynową jednostkę napędową o pojemności 2,2 dm3.

W roku 2000 wprowadzono trzy nowe silniki. Dwa z nich to benzynowe jednostki w układzie V6 o pojemności 2,6 i 3,2 dm3, a trzecim jest turbodoładowany silnik Diesla o pojemności 3,2 dm3. Opracowano też amerykańską odmianę Omegi, która w latach 1996-2001 była sprzedawana jako Cadillac Catera.

W lecie 2001 roku dotychczasowy silnik Diesla został zastąpiony nową konstrukcją dostarczaną z firmy BMW. Był to sześciocylindrowy silnik rzędowy o pojemności 2,5 dm3, wyposażony w system wtrysku Common Rail.

Zakończenie produkcji samochodów Omega nastąpiło w połowie 2003 roku. Ogółem wykonano nieco ponad 797 tysięcy tych pojazdów. Bezpośrednim następcą stał się model Vectra trzeciej generacji, oznaczonej literą C.