Pierwszym samochodem o nazwie Superb był model 640, produkowany w latach 1934-1936. Miał konstrukcję ramową i klasyczny układ napędowy. Podstawowym typem nadwozia była czterodrzwiowa luksusowa kareta, ale produkowano także kabriolet, limuzynę oraz sanitarkę. Do napędu służył sześciocylindrowy silnik rzędowy o pojemności skokowej 2,5 dm3. Napęd na koła tylne przekazywany był poprzez czterobiegową skrzynię przekładniową. W następnej serii zwiększono pojemność silnika do 2,7 dm3, a nieco później do 2,9 dm3. W 1938 roku pojawił się model Superb 3000 z nowym silnikiem o pojemności zwiększonej do 3,1 dm3, w którym zastosowano rozrząd górnozaworowy. Nastąpił znaczący wzrost mocy i dynamiki pojazdu. Zmieniono także przednią część nadwozia. Model ten produkowano do 1943 roku, przy czym podczas wojny wytwarzano tylko otwartą wersję przeznaczoną dla dowódców wojskowych. Ostatnim modelem w tej generacji był Superb 4000 wyposażony w silnik w układzie V8 o pojemności 4,0 dm3. Produkowano go w latach 1939-1941, tylko z nadwoziem zamkniętym o powiększonym rozstawie osi.

Po zakończeniu II Wojny Światowej w zakładach Skoda wznowiono małoseryjną produkcję Superba w wersji 3000. Zakończono ją ostatecznie w 1949 roku.