W 2001 roku, na Salonie Samochodowym w Tokio, w stoisku Toyoty przedstawiono studialny pojazd sportowy o nazwie FXS (Future Experimental Sports), którego kształty zewnętrzne zostały zainspirowane przez pojazdy Formuły 1.

Model FXS otrzymał dwumiejscowe nadwozie typu speedster z płynnie przebiegającymi krzywiznami nadwozia. Przy rozstawie osi 2489 mm długość całkowita pojazdu wynosiła 4140 mm. Niska szyba przednia była pozbawiona słupków. Tapicerka wnętrza została wykonana ze skóry, a całości ciekawego efektu dopełniały niebieskawo świecące wskaźniki osadzone w chromowanych obramowaniach.

Do napędu tego pojazdu wykorzystano potężny silnik w układzie V8 o pojemności skokowej 4,3 dm3. W każdym cylindrze umieszczono po cztery zawory. Silnik zespolono z sześciostopniową sekwencyjną mechaniczną skrzynią biegów. Napęd przekazywany był w sposób klasyczny na tylne koła pojazdu.

Zastosowano niezależne zawieszenia kół przednich i tylnych na podwójnych wahaczach poprzecznych. Wszystkie koła jezdne miały średnicę wynoszącą 18", ale tylne były nieco szersze. Masa własna samochodu nie przekraczała 1300 kg.